14
dat de site van het Brabants Dagblad eruit lag. En een
paar nachten hiervoor kreeg hij om 02.00 uur het
bericht dat een vrachtwagen met dagbladen van de
weg was gereden: ‘Er zullen geen kranten naar het
noorden van het land worden gebracht.’ Dacht het
niet, zei Deridder. ‘We gaan het oplossen.’
Want: ‘Iemand moet de verantwoordelijkheid dur-
ven nemen om een team, of meer teams, uit bed te
trommelen.’
Je wordt ook wel het oliemannetje genoemd,
binnen het bedrijf.
‘Haarlemmerolie, ja.’
Is er iemand die precies weet waarmee jij alle-
maal bezig bent, behalve jijzelf?
‘Nee. Ik heb het voordeel dat ik in bepaald opzicht
de onzichtbaarste mens ter wereld ben. Niemand
weet waar ik ben. Ik ga naar projecten en meetings
die mij nuttig lijken en voor de rest bewaak ik 24
op 24 uur het operationele, want de redacties moe-
ten hun werk kunnen doen, de krant zal élke och-
tend bezorgd worden, de websites moeten 24/7 up
and running zijn.’
Een ongrijpbaar iemand: ‘Hans is heel erg aanwezig
en tegelijkertijd heel erg afwezig’, wordt er gezegd.
‘Iemand moet tussen de lijnen willen spelen nu het
bedrijf zo groot is geworden. Ik heb dat lang angst-
aanjagend gevonden. Dat wij voortdurend merkten:
God, daar is iets beslist waarvan we niks afwisten.
Oei, er is een systeem gekocht dat niet matcht met
het andere systeem. En daar kwam bovenop dat de
wereld erg digitaal werd en De Persgroep plots be-
sloot ook maar digitaal te worden.’
‘Je wilt de mails niet weten waarin Christian schrijft:
‘Ge hebt alweer in een vergadering zitten meeheulen
over Facebook. Hans, wilt ge daar nu alsjeblieft mee
stoppen? Dat Facebook is niet belangrijk. Dat is de
grootste cafétalk ter wereld. We hebben daar niks
mee te zien, en we zullen daar nooit iets mee te zien
krijgen. Maak ze kapot.’ En de dag nadien: ‘Hans, dit
geldt ook voor uw gedoe over Google en Twitter.
HANS DERIDDER: ‘Iemand moet de verantwoordelijkheid durven nemen om een team, of meer teams, uit
bed te trommelen.’
HANS DERIDDER
