12
Aan zijn overstap naar De Pers-
groep ging de treurige tijd voor-
af waarin een abonnement op
Het Laatste Nieuws gesleten
moest worden met ‘potten en
pannen, muziekcassettes en
andere rommel, zoals Woepies.
Pluchen beesten, met giftige
verf beschilderd in de kleuren
van de Rode Duivels, die plots
opdoken aan de antennes van
allerlei auto’s omdat er eindelijk
weer eens een WK voetbal was
waaraan de Belgen mochten
meedoen.’
Hans Deridder neemt een slok
van zijn (dubbele) espresso en
parafraseert op de voor hem zo
kenmerkende wijze: ‘Christian
Van Thillo zei tegen de toenma-
lige hoofdredactie: ‘Ja mannen,
straks zijn het geen potten, pan-
nen, muziekcassettes en strip-
boeken meer, maar hele auto’s
die ik moet gaan weggeven om
uw prutsgazet verkocht te krij-
gen. En wat staat dat blote wijf
nog altijd op pagina 3 te doen?
Dat moet eraf.’’
Nog een slok: ‘Blijkbaar was hij
zo boos dat hij een headhunter
losliet op de Vlaamse media
wereld. Met als opdracht: ‘Zoek
mij iemand die de redactie van
Het Laatste Nieuws kan leren wat
nieuws is.’ Dat gebeurde nadat
Dolly Parton de halve voorpa-
gina had ingepakt, van helemaal
bovenaan tot helemaal onderaan.
Alleen haar hoofd en borsten, en
profil, met daarboven: ‘Eindelijk,
Dolly heeft haar nieuwe!’’
De headhunter zette zijn zinnen
op Hans Deridder, bezield en
befaamd misdaad- en terroris-
meverslaggever bij De Standaard
en Het Nieuwsblad. Geen sprake
van dat hij die baan zou opgeven
voor een positie als chef nieuws
bij de sensatiekrant. De head-
hunter joeg zes maanden achter
hem aan. Uiteindelijk belandde
Deridder bij de baas thuis.
‘Wat is er nu allemaal fout aan die
krant?’, vroeg Van Thillo hem. De-
ridder antwoordde: ‘Ik zal zeggen
of er iets is wat er niet fout aan is.’
Maar goed: je hebt getekend.
‘Ja. En daarna heb ik maanden-
lang voor het raam gestaan. Mij
afvragend:
what the fuck
moet ik
te midden van deze bende gede-
genereerden?’
Dat vond je echt?
‘De redactie zelf was zeer oké.
Zeker. Maar mijn vier collega’s in
de hoofdredactie waren potenta-
ten, met als bijkomende gave dat
ze alle vier alcoholist waren. Zich
elke middag helemaal het lazarus
zopen in het dorpscafé. Daarna
strompelden ze weer binnen en
koelden hun woede op de zwakste
elementen – met veel publiek er-
omheen. Ik diende mijn ontslag in:
het stopt nu, ik heb gefaald. ‘Maar
wat is het probleem?’, vroeg Chris-
tian Van Thillo. ‘Die vier anderen’,
Het liefst was Hans Deridder
(56) brandweerofficier
geworden, of lid van de
Belgische rijkswacht. Het liep
anders. Gelukkig biedt ook zijn
functie als group managing
editor van De Persgroep
voldoende spanning – en
slapeloze nachten. ‘Alles moet
24/7 up and running zijn.’
TEKST: STEFFIE KOUTERS | FOTO’S: MARLENA WALDTHAUSEN
HANS DERIDDER
