36
Beiden zijn ze bekroond voor hun baanbrekende
onderzoeksjournalistiek. Wat drijft televisiemaker
Faroek Özgünes (53) en sportverslaggever Fardau
Wagenaar (41)? Een gesprek over tegenwerking
en de wil om te winnen.
Ze laten trots een foto van hun
hond zien. Hij van zijn Duitse
dog. Zij van Humpy, een dier
dat uit huis was geplaatst en
door haar is opgevangen. ‘Rare
naam, ontzettend lief.’
Faroek Özgünes en Fardau Wage-
naar moesten elkaar vooraf goog-
len omdat ze elkaar niet kenden.
Maar bij een etentje tussen oude
machines en roestige steunpilaren
in een voormalige fabriekshal van
Philips in Eindhoven is het ijs di-
rect gebroken.
De uit Belgisch Limburg afkomsti-
ge Özgünes is hét gezicht van de
justitie- en misdaadverslaggeving
bij VTM en meervoudig winnaar
van de Belfius Persprijzen. Wage-
naar legde met twee collega’s van
het regionale dagblad Tubantia het
financiële wanbeleid bij FC Twen-
te bloot en won daar in 2016 een
Tegel voor.
Beiden blinken uit in onder-
zoeksjournalistiek. ‘Het verschil
met jou is dat jij een geboren
onderzoeksjournalist
bent’,
zegt Wagenaar. ‘Ik werd het
toevallig, bij het volgen van een
club.’ Özgünes knikt. Eigenlijk
vindt hij onderzoeksjournalis-
tiek maar een lastig genre. ‘Op
veel redacties is het een stief-
kindje. Je pakt een onderwerp
op en zegt tegen de chef dat je
niet weet of er iets uitkomt. En
als het maanden later toch iets
oplevert, is het altijd gedonder.
Advocaten, klachten. Mensen
die zich onheus bejegend of
zelfs bedreigd voelen. Als alle
stof is neergedwarreld, komt de
voldoening. Dan ben je blij dat
je erin bent gedoken.’
Vertel, wat is de gouden tip
om prijzen in de wacht te
slepen?
‘Wat dacht je van goed je werk
doen?’, lacht Wagenaar. ‘Je moet
hard tegen de stroom in zwem-
men en blijven doorzwemmen.
Stop pas als je weet wat je moet
weten. Je moet willen winnen.’
‘Dat laatste is heel belangrijk’,
vindt ook Özgünes. ‘Jíj moet als
overwinnaar uit een interview
komen. Het is jouw taak als jour-
nalist om personen over wie
niemand slecht durft te spreken
te ontmaskeren. Vanuit je eigen
rechtvaardigheidsgevoel, maar
ook omdat mensen ons persoon-
lijk vragen iets tot op de bodem
uit te zoeken.’
Dan moet je dus niet een te
lief karakter hebben.
Wagenaar: ‘Een journalist mag
best een lief karakter hebben.
Hij moet alleen niet te lief zijn
in zijn conclusies. Onze nieuws-
garing bij FC Twente was een
optelsom van gebeurtenissen en
ervaringen. Uiteindelijk besef je
dat er niets liefs meer aan is. Dan
moet je doorpakken.’
Door er jarenlang bovenop te
zitten, ontrafelden Wagenaar en
haar collega’s de chaos waarin
de voetbalclub verkeerde onder
het bewind van voorzitter Joop
Munsterman. Hij was destijds
óók de baas van Wegener, en
dus van hun eigen krant. ‘Daar-
door hebben wij ons nooit laten
weerhouden’, verzekert de sport-
journaliste. ‘We plaatsten gewoon
onze vraagtekens bij de aankoop
van spelers en financiële construc-
ties. Hoe kon het dat overal in de
wereld een financiële crisis heers-
TEKST: GERBEN VAN ’T HOF | FOTO’S: LIEVEN VAN ASSCHE
FAROEK ÖZGÜNES
FARDAU WAGENAAR
